อย่าปันใจ (ชุดอย่า)

การถูกหักหลัง ทำให้ริสาและลูกชายพร้อมชนกับเหลือบ ริ้น ที่คอยสูบเลือดสามีของเธอ แต่ไม่ใช่เพื่อให้ได้เขามา แต่เพื่อบอกให้รู้ว่า ผู้หญิงที่เป็นเมียหลวง ไม่ได้หน้าบาง และไม่ง่ายที่ใครจะมาหยามหัวใจเล่น
เขาหันกลับมา "ไม่เอานาริสา..." เสียงทุ้มอ่อนลง
"ไม่เอาอะไร ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว แล้วจำไว้นะตราบใดที่คุณยังมีริสา ผู้หญิงพวกนั้นจะไม่มีวันอยู่อย่างสงบสุข เพราะริสาไม่ใช่นางเอกที่ต้องอ่อนหวานอ่อนแอ และไม่ใช่ผู้หญิงสตรองที่ต้องรักษาหน้า แต่ผู้หญิงคนนี้พร้อมชน ไม่ใช่เพื่อให้ได้คุณมา แต่เพื่อบอกให้รู้ว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ง่ายที่ใครจะมาหยามหัวใจเล่น"
เสียงแหลมกร้าวจากหญิงสาวที่อนันไม่เคยเห็นในมุมนี้มาก่อน เขาถึงกับไปไม่ถูก ซ้ำร้ายสายตาหลายสิบคู่มองมาอย่างสอดรู้สอดเห็นจนเขาอยากมุดแผ่นดินหนี
"นี่ริสา..." อนันตัดสินโน้มตัวไปใกล้ริสา สายตาเลิ่กลั่กแล้วค่อย ๆ แล้วพูดเสียงเบาคล้ายคนกระซิบกระซาบออกมา "ขอร้องเถอะ มีอะไรกลับไปคุยที่บ้านนะ..."
ริสาเลือดขึ้นหน้าหนักกว่าเดิมเมื่อได้ยินประโยคนั้น
"แล้วเวลาคุณอยาก ทำไมคุณไม่กลับบ้าน!"
จุก! หากเป็นการตบหน้า อนันขอตบหน้าตัวเองสักพันครั้ง เพื่อแลกกับการไม่ต้องถูกย้อนใส่หน้าด้วยคำพูดแสบสันของภรรยา...