จ้างรักเมียแต่ง

ก็ไม่ได้คิดจะเก็บซิงไว้ชิงโชคที่ไหนอยู่แล้ว งั้นแค่รับจ้างเป็นเมียแต่งชั่วคราวให้กับเขา แลกกับเงินก้อนโตก็ถือว่าคุ้ม!

-------------------------------------------------------------------------

"ฉันเป็นเจ้าของห้อง 609"

น้ำเสียงทุ้มของอินทัช ทว่าหนาวจับหัวใจจนขนลุกซู่ไปทั้งตัว นี่เขา..เขาคือผู้ชายในคืนนั้น คืนที่เธอเข้าห้องผิด

"ทำไม? ..ผ่านมายังไม่ถึง 7 วัน อย่าบอกนะว่าลืม"

รอยยิ้มแบบนั้นของเขามันหมายความว่ายังไงกันแน่

"คุณ.คุณอินทัชต้อง.ต้องการอะไรจากดิฉันคะ?" พิชชากล้าๆ กลัวๆ เพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายพูดขึ้นมาทำไม

"คืนนั้นเธอบุกลุกห้องฉัน มันเป็นความผิดเธอรู้ตัวรึเปล่า?"

แต่เธอต่างหากที่เป็นผู้เสียหายนะ ไม่ใช่เขา

"นี่คุณอินทัชคงไม่ได้คิดจะแจ้งข้อหาบุกลุกกับดิฉันใช่ไหมคะ" ใบหน้าสวยเลิกคิ้วสูง

"ถ้าทำก็ทำได้.." เขาพูดพลางไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระ

"แต่ชาต่างหากที่เป็นคนเสียหาย ชาไม่ได้เอาอะไรในห้องคุณไปสักอย่าง มีแต่คุณที่เอาจากชาไป "ถึงเธอจะไม่ได้คิดเก็บซิงไว้ชิงโชคก็เถอะ แต่เขาก็ได้ครั้งแรกของเธอไปเลยนะ

คนตัวใหญ่โน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้พิชชาอีก ใกล้จนเธอได้ไออุ่นจากลมหายใจของเขา

"เสียอะไร.ไหนว่ามาซิ?" อินทัชทำเป็นเฉไฉ

"ก็..ก็ได้..ได้" พิชชากระดากปากเกินจะเอ่ยออกมาตรงๆ

"ได้ตัวเธอน่ะเหรอ?"

พิชชาพยักหน้าช้าๆ เธอเสียตัว เสียซิง แถมจะถูกตั้งข้อหาอีก มันก็จะมากเกินไปมั้ง แต่อีกฝ่ายกลับเหยียดยิ้มมุมปาก

"ฉันว่าคืนนั้น ฉันไม่ได้ได้เธอ แต่เราได้กันต่างหาก ฉันฟินเธอก็ไม่ต่างกันไม่ใช่เหรอไง?"

"นี่คุณ!!!" พิชชาแหวลั่น อินทัชหน้าหล่อก็จริงอยู่ แต่ปากนี่อย่างกับกรรไกร เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะหยาบคายแบบนี้

"หรือไม่จริง" อินทัชยังไม่เลิกยียวนหญิงสาวตรงหน้า

"ค่ะจะว่าอย่างนั้นก็ได้ ในเมื่อต่างคนต่างได้ งั้นก็แฟร์ๆ ค่ะ ถือว่าจบกันนะคะ.ขอทางด้วยค่ะ ชาจะไปทำงาน"

"เดี๋ยว" ชายหนุ่มคว้าข้อแขนของพิชชาเอาไว้

"ปล่อยแขนชาด้วยค่ะ" เธอพูดเสียงเขียวด้วยความโมโห "คุณต้องการอะไรจากชากันแน่คะ? คงไม่ได้ติดใจชาใช่ไหมคะ?" กวนมากวนกลับไม่โกง

"ฉันเนี่ยนะติดใจเธอ." อินทัชชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง

"ค่ะ.ถ้าไม่ใช่ แล้วคุณอินทัชต้องการอะไรไม่ทราบ"

"ฉันได้ยินว่าเธอกำลังต้องการใช้เงิน?" เขาเลิกคิ้วถาม สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นจริงจังไร้แววล้อเล่น

"นี่คุณแอบฟังชาคุยโทรศัพท์?"

"เปล่า.เธอเดินมาคุยเอง ฉันมายืนสูบบุหรี่อยู่ก่อนเธอจะเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเข้ามาอีก"

"สรุปคุณต้องการอะไรคะ?" พิชชากลั้นใจถามออกไปอีกครั้ง

"ฉันมีงานให้เธอทำ แลกกับเงิน 1 ล้านบาทถ้าเธอตกลง"

1 ล้านบาท!!!.

พิชชาแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง เขาจะจ้างเธอทำงานอะไร ค่าจ้างถึงมากมายขนาดนั้น

"งะ..งานอะไรคะ?"

อินทัชเหยียดยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก เขาคิดไม่ผิดที่ให้คนสืบประวัติ และตามเธอมาถึงที่นี่ ผู้หญิงแบบนี้ยังไงก็ตกลงได้ไม่ยาก แค่เห็นเงินก็น่าจะทำได้ทุกอย่าง

-----------------------------------------------------------------------

งานอะไรน่าาาจ้างตั้ง 1 ล้านเชียว ตามอ่านกันต่อได้เลยนะคะ

คำเตือน ️ เฮียทัช.เจ้าของไร่ชาม่อนรัก ที่หลายคนอาจหลงรักเขาในเรื่องที่แล้ว แต่พอเป็นเรื่องตัวเองเข้าจริงๆ ก็อาจเป็นหมาโบ้ตัวโต โตกว่าอิพี่ครามอีกนะคะ #ลืมภาพพี่ทัชคนดีไปได้เลยค่ะ

#####################################

คะแนนรีวิวและคอมเมนท์น่ารักๆจากคุณนักอ่าน คือกำลังใจของนักเขียนนะคะ ขอบคุณค่ะ^^

ฝากติดตามเพจ Facebook : https://www.facebook.com/DDuangdanita/